آرگون با علامت اختصاری Ar در جدول عناصر دارای شماره اتمی ۱۸ است.
این عنصر در گروه ۱۸ (گازهای نجیب) قرار دارد.
از این رو، هیچ ترکیبی از آن به صورت طبیعی وجود ندارد.
گاز آرگون در اتمسفر زمین تا حدود ٪۱ موجود است.
بیشتر این حجم آرگون، آرگون-۴۰ است که از واپاشیپتاسیم-۴۰ در جو بر اثر پرتوهای کیهانی تولید شدهاست.
در جهان، آرگون-۳۶ بسیار فراوانتر از آرگون-۴۰ است. زیرا از محصولات سنتز هستهایستارهای در ابرنواخترها میباشد.
آرگون از واژهای یونانی به معنی تنبل یا غیرفعال گرفته شدهاست.
دلیل این نامگذاری، بیاثر بودن آرگون و عدم فعالیت شیمیایی آن است.
برای استفاده صنعتی، آرگون را به روش تقطیر جزء به جزء، از هوای مایع جداسازی میکنند.
آرگون برای به وجود آوردن نورهای زنده استفاده میشود.
همچنین دارای مصارفی در صنایع جوشکاری، طیفبینی و تولید تیتانیوم نیز میباشد.
کاربرد
پرکردن حبابهای لامپها و پنجرههای دوجداره، تصفیه زیرکنیوم، شستن فلزهای مذاب تا گازهای حل شده را از آن جدا کند، در لولههای شمارشگر گایگر٬ لیزرها، کربن گیری از فولاد ضدزنگ و همچنین در جوشکاری ارگون به عنوان گاز محافظ قوس الکتریکی به منظور ایجاد محیط خنثی در محل الکترود تنگستنی به کار میرود.
این گاز برخی خواص پزشکی نیز دارد که بیشتر در عمل های جراحی مورد استفاده قرار می گیرد که امروزه به آن سیستم آرگون پلاسما گفته می شود.