توضیحات
خلاء به فضایی گفته می شود که خالی از ماده باشد. در چنین حالتی مولکول های هوا که عامل ایجاد فشار می باشند نیز وجود ندارند. این تعریف ایده آل خلاء می باشد.
در استفادهی روزمره، خلأ حجمی از فضاست که اصولاً خالی از ماده باشد بهگونهای که فشار گاز در آن بسیار کمتر از فشار جَو باشد. میتوان گفت مفهوم خلأ مطلق یا خلأ کامل با فشار گازِ دقیقاً صفر در آن تنها یک مفهوم فلسفی است و هرگز در عمل مشاهده نمیشود. فیزیکدانها اغلب پیرامون نتایج آزمایشیِ ایدهآلی بحث میکنند که امکان رخ دادن در خلأ کامل را، که برای سهولت آنرا خلأ یا فضای آزاد مینامند، دارند، و هنگامی که از خلأ نسبی صحبت میکنند منظورشان خلأ واقعی است.
کیفیت یک خلأ به میزان نزدیک شدن به خلأ کامل بستگی دارد. فشار گازِ مانده نشاندهندهی اصلیِ کیفیتِ خلأ است و بهطورِ عمومی غالباً برحسب واحدی بهنام تور (torr) یا میلیمتر جیوه اندازهگیری میشود. فضای خارجی و فضای بینِ ستارهای طبعاً خلأهای دارای کیفیتِ عالی محسوب میشوند که غالباً کیفیتی بسیار بهتر از کیفیتِ خلأی دارند که بهطور تصنعی با کمک فنآوری امروزه میتوانیم بر روی زمین ایجاد کنیم. سالهای زیادی است که از خلأهای مصنوعی دارای کیفیت پایین برای مَکِش استفاده میشود.